Hayatında cüzzam geçirmemiş, anne babasını üzmemiş böyle bir çocuk yoktur. Küçük suçlar, yaramaz şakalar veya bebeğin uygunsuz davranışları, ebeveynlerden her zaman onaylayıcı bir tepkiye neden olmaz ve çocuğu şakalar için nasıl cezalandıracağınızı düşünmenizi sağlar. Ancak tüm ebeveynler, çocuklarını bir eğitimci olarak yetiştirirken kendilerini göstermezler, disiplin cezasının seyrine girmesine izin veren bir yetişkin kategorisi vardır. Çocuğun kişiliğinin oluşmasıyla birlikte toplumda davranış kurallarının oluşması ortaya çıkar.
Bir çocuğu cezalandırmak mümkün mü
Bir çocuğu cezalandırıp cezalandırmamaya karar vermeden önce, aşmaması gereken sınırların belirlenip belirlenmediğini düşünmeye değer. Bebeğin yaşına uygun olarak, ebeveynler izin verilenlerin kapsamını belirlemelidir. Bir yaşına kadar, bir bebeğin yere meyve suyu dökmenin ve odada yüksek sesle bağırmanın uygunsuz olduğunu açıklaması zordur, onun için dünyanın bilgisi ve yetişkinlerin tepkisine olan ilgidir. Bu nedenle, izin verilenlerin kapsamı çocuğun yaşına uygun olmalıdır. İzin verilenlerin sınırlarını belirledikten sonra, ebeveynler toplumda sadece davranış kurallarını oluşturmakla kalmaz, aynı zamanda güvenliği de öğretir.
Büyüdükçe, bebek zaten kötü bir iş yaparak normları ihlal ettiğini anlıyor. Bir çocuğu belirli bir suç için nasıl cezalandıracağına karar verirken, onu değerlendirmek gerekir. Belki de böyle yaparak eksik olan dikkati kendine çekiyor. Bir suç işledikten sonra, ebeveynlerinin onu onaylamayabileceğinin tamamen farkındadır. Yetişkinlerin davranışları genellikle tahmin edilebilir - sinirlenmeye ve küfretmeye başlarlar. Çocuk, ebeveynlerinin olanlardan mutsuz olduğundan şüphelenmeyebilir, yetişkinlerin kendilerinden memnun olmadığı ona görünmeye başlar. Şu anda bireyin aşağılanması değil, ciddiyeti gösterilmelidir. Çocuğu daha fazla düşünmek için odada bırakmak, daha önce onunla olanlar hakkında konuşmuş olmak yeterlidir. Uzmanların suç ve şakalar için köşeye sıkışmaları tavsiye edilmez, yetiştirme sürecinde fiziksel şiddet de kabul edilemez.
Bir çocuğu kemerle cezalandırmak mümkün mü
"Bir çocuğu kemer kullanarak cezalandırmalı mıyım?" Bu düşünceden sonsuza kadar vazgeçmek gerekir, ömür boyu yüreğine bir öfke ve gaddarlık duygusu yerleşecek ve bu tekniği çocuklarına uygulayacaktır.
Kum havuzunda dört yaşındaki bir çocuk çocuklara kum atarsa veya bir oyuncağı almaya çalışırsa, olayın tüm tatsız anlarını açıklamak için bir süre dikkatini dağıtmak gerekir. Bazen bir oyuncağı mahrum etme taktiği kullanılabilir. Ancak bu uzun sürmemelidir, aksi takdirde çocuk ne olduğunu değil, ebeveynlerinin adaletsizliği hakkında düşünecektir.
Bir çocuğu cezalandırmadan önce, tüm eylemlerinin mutlaka cezalandırılacağını açıklamak gerekir. Güvenliğine ilişkin yasaklar kategorik olmalıdır: prize ve sıcak ütüye dokunamazsanız, daha sonra kontrol etmeye çalışmaması için bunun neden yapılmaması gerektiğini açıklamanız gerekir. Ceza eğitici olmalı, bu yüzden kısa ömürlü ve bağışlayıcı olmalıdır. Çocuk affedilmelidir, ancak suçluluk duygusuna daha sonra tekrar değinilmemelidir. Çocuk, çok kötü olduğu için değil, belirli bir suç için cezalandırıldığını anlamalıdır. Bir çocuğu cezalandırmaya karar verirken, ebeveynler, kötü ruh hallerinin, evde veya işteki sıkıntıların çocuğa yansıtılmaması gerektiğinin farkında olmalıdır.
Çocuğunuz için kuralları ve sınırları belirlerken, ana örneğin ebeveynlerinin kendileri olduğunu unutmamak çok önemlidir. Yetişkinlere bakıldığında, tavrı özümserler ve hareket ederler, bu nedenle, çocuğunuzu suç için cezalandırmadan önce, geriye bakmalı ve ebeveynlerin kendilerinin suçlu olup olmadığını anlamalısınız.
