Psikologlar, çocuk intiharını, bir çocuğun ebeveynlerine gönderilen son yardım çığlığı olarak tanımlar. Böyle korkunç bir son, kendileri için başka bir çıkış yolu görmeyen çocuklar tarafından seçilir. Ve duruma çok hipertrofik baksalar da, bu korkunç sonu iptal etmiyor. Bu nedenle, üzücü istatistikleri azaltmak için önleme konusunda endişelenmek gerekir.
Her yıl 12 ila 20 yaş arasındaki her 12. genç intihar etmeye çalışıyor. Aynı zamanda, uzmanlara göre çocuk intiharı önlenebilir. Ne de olsa çocuklar, yetişkinlerin aksine, ölüm kararını şu anda vermezler. Fikirlerini bir süre kuluçkaya yatırırlar ve bu sadece bir gün bile değildir. İntihar etme kararının olgunlaşması haftalar hatta yıllar alabilir. Bunca zaman, reşit olmayan yetişkinlere onu bu adımdan alıkoyma fırsatı verir: kendini kötü hissettiğine işaret eder, hayata olan ilgisini kaybettiğini gösterir. Ve size tam olarak ne iletmeye çalıştığını anlamak için çocuğunuzu çok dikkatli bir şekilde gözlemlemeniz ve onu dinlemeniz gerekir.
İntihar kararını belirten
İntihar etme kararı alan bir çocuk, dolaylı olarak ona bir takım karakteristik işaretlerle ihanet eder. Bu nedenle, örneğin, konuşmasında giderek daha sık ifadeler ortaya çıkmaya başlar, örneğin: "Artık kimseye karışmayacağım", "Yakında benden bir mola verebileceksin" vb. Ayrıca, ebeveynler ölümle ilgili çok anlamsız ifadelere karşı dikkatli olmalıdır, örneğin, "Ölüm hayatın sadece bir yanıdır", vb. Modern gençler çok sık bu tür mesajları sosyal ağlarda bırakır.
Sözel olmayan düzeyde, bir gencin eylemleri korkunç bir karardan bahseder. Yani, eşyalarını ücretsiz olarak vermeye başlarsa, dahil. ve kalbi için çok sevgili ve unutulmaz, görünüşüne dikkat etmeyi bıraktı, daha önce en sevdiği hobilerine olan ilgisini kaybetti, kendini aileden ve arkadaşlarından uzaklaştırdı, etrafındaki dünyaya kayıtsız kaldı ve sık sık emekli oldu, bu gencin hazır olduğunu gösterebilir. hayattan ayrılmak.
Ne yapalım
Doğal olarak, bu tür işaretleri gözlemleyen ebeveynlerin soruları vardır. Ve asıl olan ne yapılması gerektiğidir. Ancak psikologlar, bir çocuğu kurtarmanın hala mümkün olduğunu garanti ediyor. Ana şey doğru davranmaya başlamaktır. Dolayısıyla bir çocuk, ebeveynlerine ancak onlara güveniyorsa sorunlarını anlatabilir. Bu nedenle öncelikle çocuğunuzla güvene dayalı bir ilişki kurmanız gerekir. Bir süre eleştiriyi bırakın. Sadece bu zor yaşam döneminde ona destek olmalısınız. Çocuğu dikkatle dinleyin, çünkü ipucu burada yatıyor - çocukların yaşamasını engelleyen sorunu anlayabilirsiniz.
Çocuğun şikayetlerini ve şikayetlerini küçümsemeyin veya küçümsemeyin. Sonuçta, onun için çok, çok ciddiler. Çocuğunuzun her şeyi paylaşması, konuşması ve kendini daha iyi hissetmesi için onunla maksimum temas kurmak gerekir. Ek olarak, bir yetişkin olarak, intihar gibi sert adımlar atmadan bu durumdan kurtulma kararı almasına yardımcı olabilirsiniz.
Psikologlar, her şeyin kendi kendine geçeceğini umarak başınızı kuma gömmemenizi önerir. Çocuğa intihar etmeyi düşünüp düşünmediğini doğrudan sorabilirsiniz. Böyle bir sorudan kesinlikle zarar gelmez. Ancak genci rahatsız eden tüm düşünceleri dile getirme şansınız olacak.
Anne baba kesinlikle çocuğuna destek olmalıdır. Onlara yanlış gibi görünse bile. Şu anda önemli değil. Önemli olan sevdiklerine ihtiyaç duymasıdır ve onların desteği olmadan nasıl yaşayacağını hayal bile edemez.
Hayatın olumlu yönlerine odaklanmaya çalışın. Çocuğunuzu uzun zamandır hayalini kurduğu yere tatile götürün, hayallerini onunla tartışın, belki de uçak yapımı veya balo salonu dansı yapmayı hayal ediyor ve onu karate ve nakışta kaydettiniz.
Profesyonel bir psikoloğa danıştığınızdan emin olun. Ama bunu çocuk deliymiş gibi sunmayın. Ona nasıl yardım edeceğinizi anlamak için bir psikoloğa gitmek istediğinizi onunla önceden konuşun. Bir gencin, ilgi alanları ve arzuları olan olgun bir kişilik olduğunu unutmayın. Aynı zamanda, çeşitli olaylara karşı çok abartılı bir tavrı vardır ve ona bir uzman tavsiyesi vermek yanlışsa ciddi şekilde rahatsız olabilir.
Bir çocuğu intihardan kurtarmak için sabra ve tüm sevginize ihtiyacınız olacak. Durumu dengeleyene ve hayatın iyiye gittiğini görene kadar tüm dikkatinizi çocuğunuza verdiğinizden emin olun. Aksi takdirde, sonuç onarılamaz olabilir.
