Bazen insanları, çocukları ve ebeveynleri sevmek, karşılıklı anlayış bulamamak, birbirini kırmak ve hakaret etmek gibi bir durum ortaya çıkar. İletişim kurabilmek için anlamayı ve duymayı, güvenmeyi ve sorunları tartışmayı öğrenmek gerekir.
Talimatlar
Aşama 1
Yetişkinlerin yaşamıyla ilgili görüşlerle, sizinkinin tam tersi olsa bile alay edemeyeceğinizi anlamalısınız. Yorumlardan ve hatta ahlaki değer yargılarından memnuniyetsizliğinizi ifade etmeyin. Eleştiriyi sakince almaya çalışın.
Adım 2
Dinlemeyi ve en önemlisi yetişkinleri duymayı öğrenin. Bunu yapmak için kendinizi onların yerine koymaya çalışmalısınız. Sevdiğiniz, çok emek, dikkat ve özen gösterilen çocukların birdenbire küstahlaşmaya ve kendilerini ebeveynlerinden daha zeki, pragmatik göstermeye çalışmaları pek hoş olmayacaktır.
Aşama 3
Bir çatışma durumunda bir anlaşmaya varmaya çalışın: birikmiş olanı kendinizde tutmayın. Kesinlikle açıkça söyleyebilirsiniz, ancak iddiasız ve ahlaksız, hemfikir olmadığınız şeyler hakkında konuşabilirsiniz. Yetişkinlerden sizi olgun ve yerleşik kişilikler olarak görmelerini isteyin. Ebeveynin görüşü de değerli olsa da, seçim yapmak ve hata yapmak istediğinizi açıklayın.
4. Adım
Sabırlı olun ve kelimelerle değil, eylemlerle, bağımsızlık ve olgunlukla kanıtlayın. Döküntü eylemleri yapmamaya çalışın. Yavaş yavaş, yetişkinler her durumda yeterli ve makul bir şekilde hareket etmenizi, aptalca şeyler yapmamanızı sağlayacaktır.
Adım 5
Ebeveynleriniz seçimlerinizi paylaşmıyorsa savunmaya geçmeyin. Argümanların yardımıyla onları doğruluğa ikna etmeye çalışmak daha iyidir. Ortaklıklar kurun, onlarla güvene dayalı ilişkiler kurun.
6. Adım
Tavsiyeleri dinlediğinizden emin olun, çünkü yetişkinler sizden daha akıllıdır, arkalarında çok fazla yaşam tecrübesi vardır. Ayrıca, kesinlikle kötü şeyler tavsiye etmeyeceklerdir, çünkü sizin mutluluğunuz, esenliğiniz, başarınız için yaşadıkları şeydir.
7. Adım
Etik, saygılı davranın. Kabalığın ve ölçüsüzlüğün onları rahatsız edebileceğini anlamalısınız.
