Her ailenin farklı tutumları ve temelleri vardır, ancak er ya da geç ailede uygun şekilde yetiştirilmesi gereken bir bebek ortaya çıkacaktır. Aile, kişiliğin oluşumunda ve çocuğun ruhunun oluşumunda en önemli rolü oynar.
Aile, nesnelere ilişkin ilk görüşlerin, dünyaya ve çevresindeki insanlara karşı tutumun oluştuğu yerdir. Aile bireyleri farkında olmadan çocuğu hem olumlu hem de olumsuz etkileyebilir. Ve ebeveynler bir sorunla karşı karşıya: bir çocuğu nasıl yetiştirecekleri, olumsuz etkiyi en aza indirecek.
Çocukların yetiştirilmesinde en önemli şey, çocuğun ebeveynleri ile ahlaki bağı, karşılıklı anlayışlarıdır. Yetiştirme sürecini daha büyük bir yaşta bile kontrol etmeniz, her zaman çocuğa daha yakın olmanız, böylece ebeveynlerinin sevgisini hissetmesi gerekir. Ailede, çocuk belirli durumlarda nasıl davranacağını öğrenir ve elbette ebeveynler ona sadece kelimelerle değil, aynı zamanda kişisel örneklerle de anlatmalıdır.
Ailedeki anne baba diğer insanlara yalan söylerken aynı zamanda çocuğa yalan söylemenin iyi olmadığını söylerse, çocuk yalan söylemeye devam edecektir. Ve bu, ebeveynler çocuklarına kelimelerle ilham vermeye ne olursa olsun, her durumda olacaktır.
Ebeveynler sevgi verir. Çocuklarının ne kadar güzel ve zeki olduğu umurlarında değil, her zaman olduğu gibi kabul ediliyor. Ancak böyle durumlar ortaya çıkarsa, kötü davranış için anne-baba onu kötü davranış için sevmekten vazgeçer, çocuk anne-babadan destek hissetmez, aileye daha da kapalı hale gelir. Çocukların kayıtsızlığı ve hatta reddedilmesi, ebeveynler tarafından bilinçsizce meydana gelir. Bu tür durumlar oldukça müreffeh bir ailede bile olur.
