Zaman ne kadar hızlı uçuyor! Oldukça yakın zamanda, anaokulundaki bir çocuğa nasıl uyum sağlanacağı sorunuyla mücadele ediyorduk ve şimdiden okula hazırlanmak gerekiyor. Bugün neredeyse doğdukları andan itibaren okula hazırlanıyorlar. İnsanlar o kadar çok teknik ve kurs buldu ki! Okullarda çocuğun birinci sınıfa alınabilmesi için neredeyse sınavlardan geçmesi gerekiyor. Bu endişelerde, ebeveynler asıl şeyi unutuyor: hayatın en önemli aşamalarından birine psikolojik hazırlık.
Çocuk neden okula hazır değil?
Sadece çocuk için değil, tüm aile için hazırlanmak gerekir. Ebeveynler Sovyet sonrası dönemde eğitimlerini aldılar ve büyükanne ve büyükbabalar Sovyet döneminin eğitimine tanık oldular. Şu anda değerler önemli ölçüde değişti ve bu en üst düzeyde bile onaylandı.
Herhangi bir ebeveynin öğrenmesi gereken ilk şey, çocuğun duygusal durumunu kontrol etmektir. Maalesef böyle bir kültürümüz yok. Modern koşuşturma içinde bunun için yeterli zaman yok. Okulda, her öğretmen kendi metodolojisini sunar ve öğrencilere genellikle sağlıklarını ve yeteneklerini düşünmeden bir yük verir. Çocuk stres yaşar ve bunun sonucunda sağlığı bozulur. Ve bu sadece ebeveynleri endişelendiriyor.
Çok az öğretmen çocukları düşünür. Tüm düşünceleri kendi konularıyla meşgul. Ebeveynlere kendi öğrencilerine bakmayı ve sadece akademik performansa dikkat etmeyi öğretmek gerekir. Genellikle ya gitmesine izin verirler ya da çocuğu ek faaliyetlerle yüklerler, onu harika bir çocuk yapmaya çalışırlar ve böyle bir çalışmanın nedenlerini düşünmezler. Ebeveynlerin ana görevi oldukça farklıdır. Her şeyden önce, çocuk sevgiyle ısıtılmalıdır.
Kapitalizm çağında yaşıyoruz, bu da insan kontrolünün kaldıraçlarının değiştiği anlamına geliyor. Partinin bize söylediklerini yapmak zorunda olduğumuz proletarya çağında anne babaların hala geride kaldığına dair bir his var. Ebeveynler talepkar olmalı, ancak talepleri sert olmamalıdır. Çocuğun bağımsız ve kültürlü olmasına yardım etmeliyiz ve okul bilgi sağlayacaktır.
Modern okul herhangi bir eğitim vermez. Bir çocuğun bilgiye ek olarak, kendi türüyle nasıl iletişim kuracağını ve etkileşime geçeceğini de öğrenmesi gerekir. Ve burada ebeveyn eğitimi ana rolü oynar. Ebeveynler, çocuğunu yolunda ortaya çıkan sıkıntılardan aşırı korursa, kırk yaşına ve daha büyük bir çocuk olarak kalacaktır. Ve bu yaşlı ebeveynler için bir keder olacak. Emekli olamayacaklarını ve yardımlarına hala ihtiyaç duyulacağını anlayacaklar. Bütün bunlar, bir gün anı kaçırdıkları ve kontrolsüz bir şekilde çocuklarına bağımsızlık verdikleri için olabilir.
Ebeveynler, böyle bir dünyanın zaten daha iyi ve daha kolay olacağı gerçeğiyle motive ederek bir çocukta saldırganlığı artırabilir. Bu aynı zamanda yetişkinlikte sorunlara yol açacak akılsızca bir harekettir. Aşırı empati zararlıdır. Genellikle bu tür ailelerde karı koca arasındaki ilişki iyi gitmez. Çocuk bunu görür ve mümkün olan en kısa sürede aileden ayrılarak “serbest yüzme”de kendisi için daha iyi bir yaşam düzenlemeye çalışır, ancak genellikle işe yaramaz.
Ebeveynlerin çocuğa suçluluğunu açıkça sunması olur. Ona yanlış adımı gösterirler ama aynı zamanda hatalarını da unuturlar. Ve ebeveynler ne kadar zor yaşarlarsa, talepleri de o kadar ciddi olur. Çocuğun destek almadığı, ancak durumunun daha da derinleştiği ortaya çıktı.
Anne babanın çocuğu daha önce yaşamadığı durumlara hazırlaması gerekir. Bu nedenle, onunla birlikte değişmek gerekir. Yaklaşan zorluklardan korkmasına değil, onlara hazırlanmaya ihtiyacı var. Kendisi okula gitmek istiyor olmalı. Beş yıl sonra, çocuğun iyi gelişmiş bir entelektüel temeli varsa, gelecekteki mesleği belirlemek zaten mümkündür ve ebeveynler bu konuda yardımcı olmalıdır. Sonra okulla ilgilenecek.
Ek olarak, kişi onu büyüleyen şeyle ilgilenmeli ve herhangi bir başarı için övgüde bulunmalıdır. Küfür etmekten daha fazla övgü olmalı (3/4 ila 1/4). Küfür etmek için daha fazla neden varsa, onu övecek bir şey aramanız gerekecek. Başarı, organize olma ve düzen sevgisiyle desteklenecektir. Bu hiçbir yerde öğretilmiyor, sadece azarlanacak. Bilgi peşinde koşarken, mola vermeniz ve çocuğu başka yönlerde geliştirmeniz gerekir. Ona dünyanın güzel tarafını göster.
Hazırlık
Hala yaz ve gelecekteki birinci sınıf öğrencisini okula hazırlamak için zaman var. Çocuğa bu yolda ilk olmadığını açıklamak gerekir. Daha fazla inandırıcılık için okul imajınızı koruyan eski bir fotoğraf albümü çekin ve bu kaderin sizden de geçmediğini gösterin. Çocukluk deneyimlerinizi paylaşın, okul hayatınız hakkında konuşun ve öğrenmenin faydaları hakkında incelikli sonuçlar çıkarın.
Sokakta olsanız bile zaman kaybetmeyin. Örneğin, bir sopa ve kum kullanarak el yazısı alıştırması yapın ve neden buna ihtiyacınız olduğunu açıkladığınızdan emin olun. Yürürken mağazaya gidebilir ve bazı okul malzemeleri alabilirsiniz. Çocuğun satın alınan ürünü seçebilmesi için bunu birlikte yapmak önemlidir. Şu anda bir oyuncak almak isterse, onu reddetmeyin. Belki de bir öğrenme asistanı olacak.
Çakıl taşlarına veya çubuklara güvenmeyi öğrenmeye başlayabilirsiniz. Ve bunu çevrenizdeki dünyayı tanıma sürecinde, süreci sevdiklerinizle ilgilenmekle birleştirerek yapabilirsiniz. Nesneleri karşılaştırmayı öğretmeyi unutmayın. Çocuk, az ya da çok, yuvarlak ya da kare vb. kavramları ayırt etmelidir. Okuma yazma yeteneği, içinde iyi bir insan, duyarlı ve nazik bir evlat yetiştirmeyecektir. Bu nedenle derslerinizde ebedi gerçeklere dönmeye çalışın, çocuğunuza ailenizi hatırlamasını ve başkalarının dertlerine sağır kalmamasını öğretin.
Akşamları masa oyunları oynayın. Belli bir düzen ve kendine hakim olmayı öğretirler. Bu konuda oynamayı öğrenmeli ve ona örnek olmalıyız. Çocuğunuza, kazanan olduğu gerçeğini değil, oyun sürecinden zevk almayı öğretin. Süreç sırasında bilgisini ve yaratıcılığını göstermek daha iyidir ve kazananın statüsü, ruhunda yetişkin yaşamına müdahale edecek bir gurur tohumu besleyebilir.
Çocuğunuzun okula gitmek istemesi ve bu onun tarafından ağır bir görev olarak algılanmaması çok önemlidir. Ebeveynler bunu çok iyi anlarlar ve aynı zamanda görevin ciddiyetini de anlarlar. Bu nedenle, bir gün bir çocuğun size "Anne, ben okula nasıl gitmek istiyorum!" demesini isterdim.
