Çocuklardaki psikolojik sorunların çoğuyla baş edebilecek bir teknik var. Sadeliği ve aynı zamanda bilgeliği ile şaşırtıyor. Varlığı boyunca, birçok aileye yardım etti ve ihtiyacı olan herkese yardım etmek için acele etmeye devam ediyor.
"Kukla terapisi" hem çocukların hem de ebeveynlerinin psikolojik sorunlarını çözmenin özgün bir yoludur. Yönteme, çeviride "ruhun yükselmesi" anlamına gelen dramatik psiko-yükseltme denir. Bu yöntemde teatral yöntem kullanıldığı için "dramatik" ön eki kullanılmıştır.
Derslere gelen çocuklar, oyunculukta ustalaştıklarından ve oyuncak bebekleri kullanmayı öğrendiklerinden emindirler. Öyle ama drama kulübünün aksine çocuklar burada duygularını yönetmeyi de öğreniyorlar. Ebeveynleriyle oynadıkları olaylar tesadüfi değildir. Oyuncak bebek, kahramanların deneyimlerini seslendirir. Ve çocuğun sorunlarına bağlı olarak belirli bir rol oynanır.
Zaten ilk derste, bir kukla kahramanı var - ailesiyle birlikte yaptığı bir köpek. Zamanla bu oyuncak ailenin bir üyesi olur. Çocuk ona yaşıyormuş gibi davranmaya başlar. Aslında bu köpek, çocuğun ruh halinin aynadaki görüntüsüdür. Bunu sadece ebeveynler biliyor.
Kukla köpeğinin davranışı nedeniyle, çocuk kendini çeşitli tatsız durumlar içinde bulur ve onlardan kurtularak karakterini etkiler. Çocuğun henüz sahip olmadığı niteliklere sahiptir. Korkaksa kahramanı cesurdur, açgözlüyse oyuncak bebek cömerttir vb. Çocuk, bilinçaltında kalan ve er ya da geç onu dönüştüren ideal davranış modelini oynar.
Bu yol genellikle zordur, çünkü asıl şey çocuktaki gerçek sorunu belirlemektir. Ayırt edici ebeveynler, ilk derste zaten doğrulanabilecek olan, yavruları için doğru teşhisi koyabilirler, ancak yalnızca dışsal olana odaklananlar var ve gerçek nedeni belirlemek zaman alacak. İlk olarak, çocuklar kendileri, aileleri ve olası sorunları hakkında bilgi toplamaya yardımcı olan bir ilk randevuya giderler. Bütün bunlar oyun sırasında örtülü bir biçimde yapılır.
Sadece çocuklar oynamaz. Dersin ortasında, psikologlar çeşitli durumları canlandırarak kukla gibi davranırlar. Çocuklara neyin iyi neyin kötü olduğunu açıklarlar. Sonra kayıp sahne hakkında bir tartışma var. Yavaş yavaş, kahramanlar dönüştürülür ve "beyaz ve kabarık" hale gelir.
Mola sırasında psikolog çocuklarla oynar. Ancak bu sadece bir oyun değil, dikkat ve hafızayı artırmaya yönelik eylemler. Çocukların rahatlamalarına, birbirlerini tanımalarına ve birleşmelerine yardımcı olurlar. Ebeveynler şu anda psikologla çocuklarının sorunlarını tartışıyorlar.
Sınıfta velilerin bulunması bir ön koşuldur ve süreçte aktif rol almaları gerekir. Böylece anne babanın ve çocuğun buluşması gerçekleşir. Ve sonra böyle bir tedaviden elde edilen başarı çok yüksek olacaktır. Sınıfta problemler sadece çocuklar için değil, ebeveynler için de çözülür, çünkü bunlar ayrı ayrı var olamaz.
Teknik 2010'dan beri var. En başından beri, utangaç ve çeşitli fobilerden muzdarip çocuklara yönelikti, ancak tekniğin başarısı nedeniyle, büyük davranış bozukluğu olan çocuklar onlara getirilmeye başlandı. Şimdi bu okul, psikolojik alanda çeşitli sapmaları olan çocukları kabul ediyor.
Tedavi edilen bebeklerin değil, insanlar olduğunu ve tedavinin etkisinin çevresine bağlı olmadığını, ancak insanların çocuğun zihinsel dünyasıyla ilişkili ana sorunu çözme ve basitleştirmeden çözme yeteneğine bağlı olduğunu anlamak önemlidir. bu dünyayı daha uyumlu hale getirmek için.
