Çocuğuna başarılı bir gelecek dileyen hemen hemen her ebeveyn, erken gelişimin önemini bilir. Bir çocuğun doğumdan itibaren gelişimi, gelecekteki yaşam yolunun çok önemli bir parçasıdır. Bebeği gelişim merkezine verdikten sonra, ebeveynler tarafından bağımsız eğitim ve yetiştirmenin de gerekli olduğunu hatırlamak önemlidir.
Bir çocuğun doğumuyla birlikte genç ebeveynler onun geleceği için planlar yapmaya başlar. Bir bebeği akıllı, amaçlı, bağımsız bir insan olarak yetiştirmeyi hayal ederler. Pek çok anne ve baba, neredeyse çocuğunun ilk günlerinden itibaren onu nasıl geliştireceğini ve öğreteceğini düşünür. Diğer yetişkinler ise tam tersine, anaokulu ve okuldaki öğretmenlerin endişesinin bu olduğuna inanarak, bebeklerinin eğitim ve gelişiminin kendi yoluna gitmesine izin verir.
Farklı görüşlere rağmen, uzmanlar insan beyninin bilgiyi en çok doğumdan altı yaşına kadar emdiğini iddia ediyor.
Erken gelişim sadece okumayı ve yazmayı öğrenmekle ilgili değildir. Çocuğa daha sonra onun için gerekli olacak bilgi ve becerileri öğretmeyi içerir.
Bugün küçük çocuklar için çok sayıda çocuk merkezi var. Her biri belirli yöntemlere göre çalışır. En popüler olanları şunlardır: Montessori ve Doman'ın yöntemleri, Waldorf pedagojisi, Nikitin'in oyunları ve Zaitsev'in teknikleri. Önerilen tekniklerin her birinin kendi artıları ve eksileri vardır. Mükemmel bir seçenek, tüm teknikleri birbiriyle birleştirmek olacaktır. O zaman her yöntemin olumlu etkisi sadece artacaktır.
Küçük çocuklar için stüdyolar grup, bireysel veya anne + çocuk sınıfları sunar. Bebeklerinin özelliklerini bilen ebeveynler, çocukları için en kabul edilebilir eğitimin ne olduğuna kendileri karar verebilirler.
Kural olarak, erken gelişim okullarında grup sınıfları bebekleri yaş gruplarına ayırır: doğumdan altı aya kadar, 5 ila 10 ay arasında, 10 aydan 1,5 yıla kadar, 1 ila 3 yıl. Waldorf anaokulları bir istisnadır. Orada üç ila altı yaş arası çocuklar nişanlanıyor. Çocuk grupları karışık.
Bir veya başka bir erken gelişim merkezi lehine bir seçim yapmadan önce, eve yakın olması gerektiğini hatırlamalısınız. Aksi takdirde, küçük bir çocuk yoldan bıkacaktır. Bebeğin uyumak istememesi ve aç kalmaması için derslerin zamanını seçmek önemlidir. Çocuklar en çok sabahları aktiftir. Bu nedenle, bu dönemde ders yapmak daha iyidir. İki yaşından küçük bebekler için seans süresi 40 dakikayı geçmemelidir. Çocukların böyle bir kurumu haftada en fazla iki kez ziyaret etmeleri önerilir. Ebeveynler, öğretmenin çeşitli beden eğitimi dakikaları, parmak jimnastiği kullanmasını sağlamalıdır.
Bebek geliştirme tesislerinin bir takım avantajları vardır. Bu merkezler, belirli bir yaştaki çocuklara yönelik eğitim materyalleri kullanır. Pahalı olduğu için tüm ebeveynler satın alamaz. Erken gelişim stüdyoları çocuğa bağımsızlığı getirir, akranlarla iletişimi öğretir. Çocuklar ilk çatışmaların ve kavgaların üstesinden gelir, mantıklı düşünmeyi öğrenir, hafıza, dikkat ve yaratıcılık geliştirir.
Bu tür kuruluşların birçok avantajına rağmen bazı dezavantajları da vardır. Kural olarak, gelişim kurumları oldukça pahalıdır. Evin yakınında bu tür merkezleri bulmak her zaman mümkün değildir. Yolculuk çocuk için yorucu olabilir. Bebeklerin bağışıklığı zayıf olduğu için sık sık hastalıklara maruz kalırlar, diğer çocuklarla iletişim kurarlar.
Ebeveynler, bebeklerin gelişimi ve yetiştirilmesi sorumluluğunun tamamen onların omuzlarında olduğunu hatırlamalıdır. Bir çocuğu bir gelişim çemberine veya stüdyosuna kaydettirmek yeterli değildir. Bu etkinlikler çocuğun anne ve baba ile kurduğu iletişimin yerini alamaz. Küçük bir çocuk için, ebeveyn ilgisiyle desteklenmeyen gelişim merkezlerindeki sınıflardan ziyade, annenin masal okuması, babasıyla oynaması ve büyükanneyle yürümesi büyük fayda sağlayabilir.
