Bugünlerde bilim adamları, bebeklerin doğumlarından itibaren tamamen iletişim kurabilecekleri genel kanısına varmışlardır. Her ebeveyn, çocuğa tam olarak ne söylemek istediğini anlamayı öğrenebilir. Peki çocuğu nasıl anlıyorsunuz?
Bebek bir şeye ilgi duyuyorsa gözlerini ayırmaz (örn. oyuncak). Ayrıca açık ağız, kaş oyunu. Bu durumda, ona elinde yeni bir şey verin ve oynamasına izin verin. Oynarken konuşun.
Bebek üzgünse, ağzının köşeleri aşağı dönük, kaşlar "ev", bir inilti zar zor duyuluyor. Panik yapmayın, sakin olun. Yüzünü sana doğru bastır, kıpırda, sırtını okşa.
Bebek sıkılırsa ve dikkatinizi isterse, sızlanır, çığlık atar ve sızlanır ve ayrıca yere oyuncak atabilir. Ona gelişmekte olan bir oyuncak verin: parlayan, oynayan parlak bir oyuncak. Ona bir şarkı söyleyin, ninniler değil. Bebeği bir süre yalnız bırakın - etrafındaki her şeyi düşünecek ve çalışacaktır.
Bebek sinirlenirse yüzü kırmızı lekelerle kaplanır, gözleri yarı kapalıdır, yüksek sesle ağlar ve sizinle temas kurmak istemez, itilir. Çocuğun acı çekmediğinden eminseniz, büyük olasılıkla aç veya yorgundur ve uyumak istiyor. Onu beslemeye çalışın, sakinleştirin, sallayın.
Bebek size çok dikkatli bakıyorsa, sizi inceliyor demektir. Gözlerinin içine bakın, gülümseyin çünkü göz teması anne ve bebek arasındaki en önemli şeydir.
Bebek korkarsa, gözleri açıktır ve bakışları hareketsizdir. Bebeğin kendisi henüz sakinleşemiyor, o yüzden konuş. Sakin ve nazik sesiniz bebeğinize tehlike olmadığını bildirecektir.
Bebek rahatsız hissederse, muhtemelen uzun süre ağlar. Yüzü kırmızı lekelerle kaplı, gergin, bacaklarını tekmeliyor ve karnına bastırıyor. Çoğu zaman koliktir ve yumuşak bir karın masajına (saat yönünde dairesel dönüş), sıcak bir bebek bezine ihtiyacınız vardır.
Bebek mutluysa, genişçe gülümser, gözlerinin halinden memnun, hareketlerinde aktif, konuşkandır. Onu izleyin ve bu ruh halini mümkün olduğunca uzatmaya çalışın. Gülümseyin ve konuşun, onunla oynayın.
