Bir çocuk yetiştirmek, ebeveynlerin ve çevrelerindeki dünyanın davranış ve kişilik oluşumu üzerindeki etkisidir. Tipik olarak, 4 farklı ebeveynlik stili vardır.
Yetkili ebeveynlik tarzı
Bu, ebeveynlerin sınırlar ve kurallar koyduğu, ancak aynı zamanda çocuğa bunlara uymanın önemini açıkladığı ve çocuğun bunu nasıl ve neden yapması gerektiğini açıkladığı, aksi halde değil, gizli ve sosyal bir tarzdır. Bir çocuğun kurallara uyması için, neden ve neden yapması gerektiğini anlaması gerekir.
Yetiştirmeye yönelik bu yaklaşımla, çocuklar kendilerine güvenen, açıkça oluşturulmuş fikirleriyle büyürler, bağımsızdırlar ve nadiren diğer insanların etkisine maruz kalırlar. Toplumun geleneklerini sakince kabul ederler, saldırganlığa meyilli değildirler, özgüvenleri yüksektir ve sadece mutludurlar.
Örgütlenme, bağımsızlık ve liderlik etme eğilimi, bu tarzdaki eğitimin olumlu yönleridir.
Otoriter ebeveynlik tarzı
Bu tarzda, ebeveynler de çocuk için kurallar ve sorumluluklar belirler, ancak çocuk bunlara uymazsa, itaatsizliğin ardından ceza ve kural olarak açıklama yapılmaz.
Prensip olarak, böyle bir atmosferde yetiştirilen çocuklar oldukça itaatkardır. Ancak yetişkinlikte, düşük benlik saygısı ve kendilerinden büyük talepler nedeniyle lider değil, performans sergileyen kişiler olamayacaklar.
Bu tür çocuklar, anlamadıkları, bilmedikleri veya sevmedikleri her şeyden memnuniyetsizliklerini gösteren saldırganlığa çok eğilimlidir.
Dikkatsiz ebeveynlik tarzı
Bu tarz çocuklar üzerinde kötü bir etkiye sahiptir. Burada çocuklar kendi hallerine bırakılıyor, kimse onları izlemiyor ve yönlendirmiyor. Çocuğun daha fazla antisosyal davranışına yol açan hiçbir kural ve düzenleme yoktur.
Akranlarına ve yetişkinlere karşı düşmanlık, onların ana karakter özelliğidir. Evden kaçma, hırsızlık ve diğer suistimaller hariç değildir. Kötü akademik performans, öz kontrol eksikliği, gelecekteki yaşamları üzerinde zararlı bir etkiye sahiptir.
Ebeveynlik Müsaadesi
Bu, ebeveynlerin sevgili çocuklarının istedikleri gibi yaratmalarına izin verdiği liberal bir tarzdır. Suistimalin cezası ve hiçbir şeyde kısıtlama yoktur. Bu tür çocukların yaşıtları arasında yetkileri yoktur, bağımlıdırlar ve örgütlü değildirler. Düşük akademik performans bu çocuklar için nadir değildir. Kural olarak, sorumluluktan korkan saldırgan egoistler olarak büyürler.
