Çevredeki ani değişim, rejim ve anneden ayrılma nedeniyle, ilk başta anaokuluna gitmek çocuk için gerçek bir zorluk olabilir. Adaptasyonunu kolaylaştırmak için bebeği yeni bir yaşam dönemine uygun şekilde hazırlamanız gerekir.
Talimatlar
Aşama 1
Anaokuluna uyum, çocuğun okula kaydıyla değil, çok daha önce başlar. Ebeveynler, bebeği 2-3 ay önceden kademeli olarak yeni bir rejime aktarabilir. Bu yapılmazsa, çocuğun erken kalkmaktan veya günlük menüde köklü bir değişiklikten memnuniyetsizliği yeni ortamdan gelen strese eklenecektir. Her sabah kalkabilir ve gün içinde belirli bir saatte oğlunuzu veya kızınızı büyütebilir, yaklaşık anaokulu rejimini gözlemleyebilirsiniz.
Adım 2
Çocuğunuza anaokulu hakkında daha fazla bilgi verin. Ona kurumun nasıl düzenlendiğini, yerinde onu neyin ve kimin beklediğini anlatın. Çocuğun bu şekilde bahçeye daha isteyerek gideceğini umarak gerçeği süslemeyin. Aksine, bebeğin bir sürü yeni oyuncağı ve eğlenceli arkadaşları olduğunu söylerseniz, bebeğin ilk günlerdeki hayal kırıklığı çok güçlü olabilir. Ne de olsa, diğer çocuklarla hemen iyi ilişkiler kuracağı bir gerçek değil ve tüm anaokulları havalı ve çeşitli oyunlarla övünemez. Gerçeği söylemek daha iyi, örneğin, birçok çocuk olacak, bazılarıyla oynayabilecek.
Aşama 3
Anaokulu ve eviniz arasında mümkün olduğunca çok paralellik çizin. Örnekler en ilkel olabilir: evde bebek gün boyunca uyur ve anaokulunda sessiz bir saat vardır; annesiyle akşam yemeğine kadar yürür ve anaokulunda da; evde saksılar var, bahçede de büyüyorlar. Çocuğun yeni bir yerde tanıdık nesneler ve tanıdık emirlerle çevrili olacağını anlamasına izin verin.
4. Adım
Daha önce tüm gün boyunca küçük çocuğunuzdan hiç ayrılmadıysanız, onu diğer yetişkinlerden biriyle bırakmanın zamanı geldi. Bahçedeki ilk gün, anneden ayrılma ile güçlü bir ilişki haline gelmesin. Döndüğünde beni uyar ve iş için gitmekten çekinme. Çocuğunuzun sizden vazgeçmeye alışması gerekiyor.
Adım 5
Çocuğunuz zaten bahçeye gittiğinde ona karşı daha dikkatli olun. Sabah, örneğin akşam yemeğinden hemen sonra veya akşam yürüyüşü sırasında onun için ne zaman geleceğinizi mutlaka söyleyin. Belki de daha fazla dikkatinizi ve özeninizi istiyor. Bütün akşam ona bahçeyi sormana gerek yok. Çocuk ne isterse onu söyler. Ve olağanüstü bir şey olursa, bunu öğretmenden veya oğlunuzun veya kızınızın duygusal durumundan öğreneceksiniz.
6. Adım
Çocuğun davranışını asla sağlayıcı ile onun huzurunda tartışmayın. Varışta personelden öfke ve şikayetlerle karşılaşırsanız, bunu telefonda görüşeceğinizi söylemeniz yeterlidir. Çocuğunuz ondan nasıl şikayet ettiklerini duymamalı ve dahası, onu bir tür suç için yabancıların yanında azarlamamalısınız. Birincisi, çocuğu küçük düşürür ve ikincisi, tepkinize göre öğretmen, gelecekte benzer davranışlar için bebeğinizi azarlayabileceği sonucuna varabilir. Bu arada, çocuğun yanında kocanızla öğretmeni olumsuz bir şekilde tartışmak da buna değmez. Tutumunuz çocuğa aktarılacak ve bu kişiyle iletişim kurmanın hiçbir zevkinden söz edilemez. Bunun yerine çocuğunuza anaokulu personeli ile iyi bir ilişkiniz olduğunu ve onlara güvendiğinizi gösterin.
7. Adım
Mümkünse, çocuğu baba veya büyükanne için bahçeye götürmek daha iyidir. Bu yüzden ayrılık daha az acı verici olacaktır, çünkü bebeğin anneyi bırakması akrabalardan bir başkasına göre daha zordur. Ek olarak, annenin kendisi oğlu veya kızı için endişelenebilir ve bu endişe kesinlikle çocuğa da geçecektir.
8. Adım
Çocuğunuzun bahçesini daha rahat hale getirmek için onu doğru giydirin. Grupta oldukça sıcak olabilir, ayrıca çocuklar oynar, koşar, hareket eder. Bebeğinizin kıyafetlerini hafif tutun. Çocuğunuzu sabah bahçede topladığınızda öğlen ve akşam havanın nasıl olacağını öğrenin. Genellikle gün ortasında daha sıcak olur, ancak bebeğinizi örneğin sıcak bir ceket ve şapka ile getirirseniz, yatmadan önce yürüyüşe çıkacaktır. Bakıcılar çocuğunuzu ne giyeceğinize sizin adınıza karar veremez ve tüm eşyalarını giydiğinden emin olun. Bu nedenle, bazen sabahları daha hafif dış giyim almak ve zaten bahçede değiştirmek mantıklıdır.
9. Adım
Çocuğunuzun kişiliği hakkında personelle konuşun. Yiyeceklerin kötüye kullanılmasına karşıysanız, oğlunuzu veya kızınızı yemeye zorlamaya karşı uyarın. Çocuk sadece o kadar ve istediği kadar yesin, o zaman dadı baskısı altında tabaktaki her şeyi gözyaşlarıyla yiyecektir. Bebeğiniz hiç yemek yemiyorsa, eğitimcinin de bunu bilmesi gerekir.
