Çocuklar her zaman saf ve saf kalırlar. Gerçekten "iyi" ve "kötü" bir insanı ayırt etmekte zorlanırlar. Bunun için tek ama çok güvenilmez bir kriterleri var - bir gülümseme: bebek gülümseyen bir insanı kibar olarak algılar. Ne yazık ki, yetişkinler bunun her zaman böyle olmadığını çok iyi biliyorlar. Çocukları uygun deneyime sahip olana kadar şiddetten korumak için ebeveynlerin onlara basit bir gerçeği öğretmeleri gerekir: iyi insanlar vardır ve onlardan uzak durmanız gereken kötü insanlar vardır.
Talimatlar
Aşama 1
Çocuğunuzla kitap okuduğunuzda veya bir çizgi film izlediğinizde, dikkatini her masalda olduğu gibi hayatta da iyi ve kötünün olduğu gerçeğine odaklayın, basit örnekler verin.
Adım 2
Yabancılar hakkında katı kurallar belirleyin ve bunları uygulayın. Her şeyden önce, "dost ve düşman" arasındaki sınırı açıkça tanımlayın. Çocuğunuza bir yabancının herhangi bir yabancı olduğunu açıklayın. Kim olduğunu düşündüğü ve nasıl davrandığı önemli değil.
Aşama 3
İkinci kuralı tartışın: Bir yabancıyla iletişim kurmadan önce sevdiklerinizden izin almanız gerekir. Net bir yüz çemberi işaretleyin - anne, baba, büyükanne vb. Bu kuralı kesinlikle uygulayın. Yıllardır görmediğiniz eski bir okul arkadaşınız size gelse ve küçük çocuğunuz onu ilk kez görse bile, bir hediye kabul etmeden veya onunla dondurma yemeye gitmeden önce çocuğun izin istediğinden emin olun. Bir arkadaşınıza güvenmeniz önemli değil, ancak gereksinimlerde bu kadar tutarlılık olmadan bebek bunu gerçek bir kural olarak algılamayacaktır.
4. Adım
Çocuğunuza basit ama anahtar bir cümle öğretin: "Seni tanımıyorum, sen benim annem (babam) değilsin." Bir çocukta nezaket ve iyi niyetten söz etseniz bile, herhangi bir yetişkini, özellikle bir yabancıyı reddetme hakkına sahip olduğunu açıklayın.
Adım 5
Çocuğa, onu evde yalnız bırakarak, kapının anne, baba, büyükbaba dışında hiç kimse tarafından açılmaması gerektiğini açıklayın (yüz çemberini açıkça belirtin). Birinin kapıyı çalıp ebeveynlerden istemesi durumunda, ona, uyuduğu veya meşgul olduğu için babanın henüz gelemeyeceği cevabını vermeyi öğretebilirsiniz.
6. Adım
Çocuğunuzla olası tüm tehlike sınırlarını belirleyin ve tartışın. Örneğin, ne teklif ederse etsin, bir yabancıyla gidemezsiniz: şekerleme, atlıkarıncaya binmek, yavru kedi görmek, annemle buluşmaya gitmek vb. Bu, herhangi bir öneri ve isteği olan herhangi bir yabancının anne veya babadan izin almadan önce reddedilmesi gerektiği anlamına gelir.
7. Adım
Çocuğunuz 6-7 yaşındayken, kendi deneyimlerinizi aktararak ona insanları anlamayı öğretmeye başlayın. Hayattan durumları tartışın, çocuk filmlerinin ve eserlerinin kahramanlarını analiz edin. Bebek büyüdükçe, kendi yaşam deneyimini biriktirir, yavaş yavaş katı kuralları terk eder ve onları daha esnek olanlarla değiştirir.
